Wat was deze groep en waarom was het belangrijk?
Zoals anderen al hebben gezegd, bestond 'Groep f / 64' uit een aantal fotografen in en rond de San Francisco Bay-regio die vormden in de jaren dertig een vereniging om hun vergelijkbare fotografiestijl te promoten die hetero fotografie benadrukte in plaats van de populaire pictorialist stijl die in het eerste derde deel van de 20e eeuw heerste in fotografische kunstkringen.
Het beslissende moment voor 'Group f / 64' was een tentoonstelling van een fotocollectie van haar leden die in 1932 werd geopend bij de MH deYoung Memorial Museum in San Francisco.
Geplaatst met de tentoonstelling van 80 foto's, 66 van de zeven "leden" van 'Group f / 64' en 16 anderen van vier gelijkgestemde "gasten" van de groep, was het volgende manifest:
"De naam van deze groep is afgeleid van het diafragma nummer van de fotografische lens. Het duidt in grote mate de kwaliteiten aan helderheid en definitie van het fotografische beeld, wat een belangrijk element is in het werk van de leden van deze groep.
Het belangrijkste doel van de groep is om in frequente shows te presenteren wat zij beschouwt als de beste hedendaagse fotografie van de West; naast de vertoning van het werk van haar leden, zal het ook afdrukken bevatten van andere fotografen die tendensen in hun werk vertonen die vergelijkbaar zijn met dat van de Groep.
Groep f / 64 pretendeert niet te dekken het hele spectrum van fotografie of om door middel van de selectie van leden elke afkeurende mening van de fotografen die niet zijn opgenomen, aan te geven luisterde in zijn shows. Er is een groot aantal serieuze werknemers in de fotografie wier stijl en techniek geen verband houden met de metier van de Groep.
Groep f / 64 beperkt zijn leden en namen voor uitnodigingen tot die werknemers die ernaar streven fotografie te definiëren als een kunstvorm door eenvoudige en directe presentatie via puur fotografische methoden. De Groep zal op geen enkel moment werk tonen dat niet voldoet aan de normen van pure fotografie. Pure fotografie wordt gedefinieerd als het ontbreken van kwaliteiten van techniek, compositie of idee, afgeleid van enige andere kunstvorm. De productie van de "Pictorialist" duidt daarentegen op een toewijding aan kunstprincipes die rechtstreeks verband houden met de schilderkunst en de grafische kunsten.
De leden van groep f / 64 geloven dat fotografie, een kunstvorm, moet zich ontwikkelen langs lijnen die worden bepaald door de actualiteit en beperkingen van het fotografische medium, en moet altijd onafhankelijk blijven van ideologische conventies van kunst en esthetiek die doen denken aan een periode en cultuur die voorafgaan aan de groei van het medium zelf.
De Groep zal informatie op prijs stellen over elk serieus werk in de fotografie dat aan zijn aandacht is ontsnapt, en die gunstig is om zichzelf te vestigen als een Forum voor Moderne Fotografie. "
Adams zelf zei: in een artikel uit 1933 dat hij voor Camera Craft magazine schreef:
Ons motief is niet om een school op te leggen met starre beperkingen, of om ons werk te presenteren met strijdlustige minachting van andere gezichtspunten, maar om aan te geven wat wij redelijk achten uitspraken van pure fotografie. Onze individuele neigingen worden aangemoedigd; de groepstentoonstellingen suggereren onderscheidende individuele gezichtspunten, technisch en emotioneel, bereikt zonder af te wijken van de eenvoudigste aspecten van de rechte fotografische procedure.
De beweging weg van pictorialisme naar pure fotografie, zoals gedefinieerd door ' Group f / 64 ', domineerde de artistieke fotografie in de Verenigde Staten van begin jaren dertig tot ver in de jaren zeventig. Zijn invloed had zich in de jaren vijftig naar het buitenland verspreid en was ook significant in andere delen van de wereld.
Zijn er principes van of lessen uit deze groep die vandaag de dag belangrijk of nuttig zijn voor fotografie, zelfs in de moderne digitale wereld?
Was Ansel Adams niet de primaire 'naam' geweest in verband met 'Groep f / 64 ', ik weet niet zeker of we vandaag de dag nog zoveel over hen zouden horen als wij.
Veel mensen roepen Adams graag op als een soort mystiek compositorisch genie als ze geen idee lijken te hebben over wat zijn belangrijkste bijdragen aan de fotografiekunst eigenlijk waren. In werkelijkheid had zijn opkomst op de troon van Amerikaanse fotografen in het midden van de 20e eeuw alles te maken met zijn ontwikkeling van het zonesysteem en doka-technieken waarmee hij, en degenen die van hem leerden, met succes scènes konden vastleggen die voorheen niet konden worden afgedrukt. op de kranten die destijds beschikbaar waren voor fotografen.
Dat wil niet zeggen dat Adams een flauwekul was als het op compositie aankwam. Hij was het zeker niet. Maar het lijkt me helemaal niet dat de manier waarop hij componeerde revolutionair was. Hij volgde min of meer de algemene regels van de compositie die op dat moment golden. Veel van deze 'regels' zijn door fotografen geleerd door honderden jaren aan meesterwerken te observeren.
Wat revolutionair was aan het werk van Ansel Adams was de manier waarop hij blootlegde en ontwikkelde waardoor een scène met grotere extremen tussen de donkerste en helderste delen op een foto kon worden afgebeeld dan conventioneel kon worden gedaan met de beste films en papiersoorten die op dat moment beschikbaar waren. Hij deed het ook zodat de dingen die hij wilde benadrukken, werden versterkt door de toonwaarden in de foto.
Het is niet dat Adams al deze prachtige scènes voor zich "zag" die nog niemand eerder had geprobeerd vast te leggen. Anderen hadden veel van wat Adams compositorisch deed geprobeerd en gefaald. Die mislukkingen waren te wijten aan beperkingen van dynamisch bereik en toonregeling. Waar Ansel Adams de envelop uitbreidde, was de manier waarop hij het bereik van toonwaarden controleerde van puur zwart tot puur wit om de details in de scène in een toonbereik te passen dat op bestaand fotopapier kon worden afgedrukt, terwijl hij ook de blik van de kijker naar het dingen die hij wilde dat ze zouden zien.
Adams lidmaatschap van 'Group f / 64' heeft waarschijnlijk veel meer bijgedragen aan de status van 'Group f / 64' en de meeste van zijn andere leden dan het lidmaatschap van 'Group f / 64' f / 64 'droeg bij aan Adams' status als fotografisch genie voor zijn innovaties in belichtingstechnieken en doka-technieken. Zeker, veel van het werk dat de leden van 'Group f / 64' deden, zou niet mogelijk zijn geweest zonder technieken die door Adams zijn gecreëerd of verbeterd. In veel gevallen waren het die technieken zelf die 'Group f / 64'-leden en hun volgers in staat stelden om te doen wat ze compositorisch deden.
Tegenwoordig nemen velen van ons waarschijnlijk de echte bijdragen van Adams, zijn werk met betrekking tot blootstelling en doka-technieken, als vanzelfsprekend. We herinneren ons niet een tijd vóór Adams 'zonesysteem toen men dacht dat de beelden die hij met die technieken maakte niet mogelijk waren. Toch noemen velen van ons hem nog steeds de grootste Amerikaanse fotograaf van de 20e eeuw zonder precies te weten waarom we zeggen dat hij is.
Zoals Inkista Cartier-Bresson citeert in een opmerking op de vraag:
"De wereld gaat kapot en mensen zoals Adams en Weston fotograferen rotsen!" Dus invloed / impact op hun tijdgenoten, laat staan die van ons, misschien niet zozeer.
Waar de invloed van 'Groep f / 64' vandaag de dag misschien de meeste invloed op ons heeft, zijn de technische vereisten voor zaken als lenzen en opnamemedia, en het juiste gebruik ervan, dat de 'Groep f / 64'-stijl was vereist (en dat pictorialisme dat eraan voorafging niet). Zelfs toen Cartier-Bresson en anderen zoals hij de nadruk legden op mensen in hun sociologische / historische context en vaak in beweging - in plaats van statische scènes in de natuur - ze accepteerden enkele basisprincipes van pure fotografie die gepopulariseerd waren door 'Group f / 64':
- Scherp gefocust
- Zorgvuldig omlijst
- Precies belicht
Velen van ons leggen nog steeds veel nadruk op die dingen vandaag.
